میل به تفریح یکی از خواهشهای طبیعی است که با سرشت
انسان آمیخته شده و از آغاز زندگی تا پایان عمر همواره ثابت و پایدار است و ارضای این تمایل
برای تمام طبقات مردم در سنین مختلف لذت بخش و مایه شادی و مسرت است واضح است که
ضرورت بحث تمایل به بازی و سرگرمی در زندگی کودکان نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار
می باشد, چرا که کودک منبع
حرکت و انرژی است و نیز اوقات بیشتری را در مقایسه با یک فرد بزرگسال دارا می باشد
. پس این همه انرژی واین همه اوقات فراغت با ید بگونه ای ارضاء شود.
آن زمان که ما از کودک می خواهیم مانند سالمندی مؤدب
و موقرگوشه ای بنشیند در درون اوطوفانی است و او را برای اجرای فرمان ما با خواست
باطنی خود به کشمکش انداخته و به سختی خود را در محدودیت و تنگنا می بیند.
اهداف بازی
1.
بازی وسیله ای مهم برای تربیت کودکان است , هم در
جنبه های جسمی و هم در جنبه های فکری و روانی
2.
کودک در حین بازی به صورت ناخود آگاه خود را بروز
می دهد و از این راه می توان دریافت که چگونه فردی است و چه روحیه ای دارد آنگاه
براصلاح و ساختن او اقدام کرد.
3.
بازی وسیله ای برای کشف مهر و علاقه و خشم و کین
کودک است.
4.
بازی در گسترش شخصیت و ایجاد زمینه برای مسؤلیت
پذیری کودک بسیار مؤثر است.
5.
از طریق بازی کودک ناگزیر می شود ضوابطی را برای
زندگی اجتماعی بپذیرد و احیانا ازوضع بدی که در آن است خود را نجات دهد.
6.
با شرکت دادن کودک در بازی زمینه برای جمع گرایی و
همبستگی او با جامعه فراهم می شود.
7.
بازی می تواند وسیله ای برای تمرین شنوایی و پرورش
حواس دیگرمیباشد و همچنین از طریق آن میتوان زمینه های حرکتی اجتماعی هوش کودک را
اوج و ترقی داد.
8.
بازی وسیله ای است برای سازندگی و راهنمای کودک است.
9.
از طریق بازی می توان کودک را آموزش داد و و حقایق
اسرار زندگی را برای او روشن کرد تا قادر به مشاهده ، مقایسه و تشخیص شود .
10. کودک در اثر بازی
تکرار , تمرین و مداومت در امور را تجربه می کند.
-
نویسنده : م ک. بازیجو
-
دوشنبه 29 ارديبهشت 1393